หมู่บ้านหมอลำ

ระวัติความเป็นมาของบ้านปลาค้าว

เมื่อประมาณ 150 - 200 ปี มาแล้ว มีนายพรานเกิ้น กับนายพรานสีโท พร้อมลูกน้องสมุน อพยพครอบครัวจากหนองบัวลำภู นั่งหลังช้าง เดินทางมาตั้งบ้านเรือนอยู่ที่บ้านขามเฒ่า อำเภอพนา จังหวัดอุบลราชธานี ต่อมาสองนายพรานได้ออก หาล่าเนื้อในละแวกนี้ ซึ่งเรียกว่า ป่าดงใหญ่ ผู้คนทั้งหลายไม่กล้าที่จะเข้ามาเพราะกลัวผีสาง กลัวสัตว์ร้าย แต่สองนายพรานผู้เชี่ยวชาญการล่าเนื้อ ไม่ได้มีความกลัวแม้แต่น้อย จึงชวนกันมาพักแรมล่าเนื้อในบริเวณป่าหนาทึบ ตรงที่ตั้งหมู่บ้านปลาค้าวในปัจจุบัน บริเวณนี้มีลำห้วย มีหนองน้ำ มีสัตว์ป่า หมู่ปลาชุกชุมมาก ในลำห้วยที่เป็นคุ้งน้ำลึก เรียกว่า กุด มีปลาค้าวเนื้ออ่อนจำพวกหนึ่ง ตัวใหญ่ จำนวนมากมาย ซึ่งต่อมาเรียกกันว่าปลาค้าว นั่นเอง สองนายพรานเห็นว่าที่ตรงนี้เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์ จึงพากันย้ายบ้านเรือนมาตั้งที่ป่าแห่งนี้ เนื่องจากมีปลาค้าวเยอะ จึงเรียกชื่อ หมู่บ้านนี้ว่า หมู่บ้านกุดปลาค้าว ซึ่งต่อมาการพูดเพี้ยนสั้นลงเหลือ เฉพาะ ชื่อว่า หมู่บ้านปลาค้าวในปัจจุบัน                                                      การตั้งบ้านสมัยก่อนไม่ตั้งอยู่รวมกัน พรานสีโท ได้แยกตัวไปตั้งบ้านที่ป่าดงใกล้ ๆ กัน เรียกว่า บ้านดงสีโท แต่พรานทั้งสองก็ไปมาหาสู่และออกล่าเนื้อร่วมกันเรื่อยมา ครั้งหนึ่งสองนายพรานได้พากันไล่ช้างไปทางทิศตะวันออกหมู่บ้าน จึงมีชื่อเรียกว่า ท่าดอนไล่ ตรงหนองที่พรานพุ่งหลาวใส่ช้างเรียกว่า หนองบักหลาว ไล่ล่าช้างขึ้นไปทิศเหนือตามร่องน้ำ ในที่สุดช้างถูกยิงตายเรียกว่า ห่องช้างตาย พรานทั้งสองกับสมุนแบ่งเนื้อช้างกัน พรานสีโทอยากได้หัวช้างจึงหาบคอนเอาจะกลับไปบ้านดงสีโท แต่มันหนักเอาไปไม่ไหวจึงทิ้ง จึงเรียกตรงนั้นว่า ทุ่งหัวช้าง ต่อมาเกิดมีหมู่บ้านรอบข้างไม่ห่างไกลกันเกิดขึ้นอีกมากมาย เช่น หมู่บ้านหนองน้ำเที่ยง บ้านดอนก่อ บ้านนาดี บ้านถ่อนใหญ่ บ้านดอนชี บ้านดอนชาด บ้านหนองลุมพุก ฯลฯ     หมู่บ้านปลาค้าว เป็นหมู่บ้านเผ่าภูไท รักความสงบ ชอบความสนุกสนาน งานฝีมือเป็นเลิศ มีวัฒนธรรมที่ลือชื่อคือ หมอลำ มีงานฝีมือที่ยอดเยี่ยมคือ งานแกะสลักตุ๊กตาไม้ขนุน การทอผ้าฝ้าย ผ้าไหม ผ้าขิด หมอนขิด หมอนฟักทอง การถักเสื้อไหมพรม รวมไปถึงการแสดงดนตรี หมอลำ กลองยาว ร้องสรภัญญะ กล่อมลูก ผญา สอย เป่าแคน ดีดพิณ เล่นเครื่องดนตรีสมัยใหม่ได้ทุกชนิด ปัจจุบันมีคณะหมอลำที่ชื่อเสียงโด่งดัง นำรายได้สู่หมู่บ้านปีละหลายล้านบาท แต่ละปีจะมีบุญประเพณีที่สำคัญ คือ บุญบั้งไฟ บุญมหาชาติ และงานลอยกระทงประจำปีของตำบล ปัจจุบันหมู่บ้านปลาค้าว แบ่งการปกครองออกเป็น 4 หมู่บ้าน มีวัด 2 วัด คือ วัดศรีโพธิ์ชัย และ วัดฉิมพลี มีโรงเรียน 2 แห่ง คือ โรงเรียนปลาค้าวหนองน้ำเที่ยง โรงเรียนปลาค้าววิทยานุสรณ์ มีสถานที่เคารพนับถืออีกคือ ดอนหอเจ้าปู่ และวัดเก่าวัดสิงห์ทอง      มีสิ่งที่น่าดูชมคือแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศและเชิงอนุรักษ์ มีการแสดงหมอลำรูปแบบต่าง ๆ ตั้งแต่สมัยโบราณมาจนถึงปัจจุบัน มีวิหารช่างญวน พระพุทธรูปเก่าแก่ ตู้พระไตรปิฎก ใบลาน แหย่งช้าง รางสรงน้ำพระ คานหาม เกวียน ช่อฟ้าใบระกาเก่า หัวนาค หัวสิงโตบันไดโบสถ์ โปงไม้เก่าแก่ งานแกะสลัก งานสาน งานประดิษฐ์ สวนผักปลอดสารพิษ ป่าชุมชนโคกบ๋าใหญ่ 718 กว่าไร่ ชลประทานห้วยไห ห้วยคำบอน รวมไปถึงการรับประทานอาหารพาแลง ด้วยอาหารพื้นบ้านของท้องถิ่นที่น่าลิ้มลอง ฯลฯ http://www.homestayplakaow.com/history.php